نکته های شنیدنی در مورد زنبور عسل
- هر زنبور به اندازه ده برابر وزن خود عسل تهیه میکند
و هر یک کیلو عسل نتیجه 25/000 مرتبه مسافرت و رفت و آمد یک زنبور است
- زنبوری که برای رفع گرسنگی اش کافی است 2-3 گل را بمکد برای چه هر ساعت به طور متوسط بر روی 250 گل مینشیند؟
و به چه علت 10 هزار مرتبه رفت و آمد کرده و در مدت عمرش 30 کیلومتر راه را طی نموده تا 125 گرم عسل تهیه کند؟
همه برای این است که غیر از خود و اجتماع زنبور ، مردمی نیز در انتظار هستند تا از آن بهره مند شوند
و این مورد غریزی انجام شده و یکی از شگفتی های خالق هستی است
- عسلی که زنبوران از گیاه گالیکولاتا فراهم مینماید ایجاد قی و سرگیجه و درد شدید معده می آورد
- زنبور عسل به طور متوسط بین 17 الی 24 مسافرت در روز انجام میدهد و چنان چه هوا سرد باشد
با آب ، شهد را رقیق میکند تا بهتر بهره گیرد و اگر هوا به گرمی رود تامل میکند تا شهد رقیق نیم گرم شده برگیرد.
- زنبور که برای بهره برداری میرود گرده گل به تارهای مویی بدنش میچسبد و همین که بر گل مینشیند
عمل لقاح انجام میشود ولی برای ساختن موم زنبور از آرواره های زیرین خود که به شکل تخته پشمالو است
برای بردن پولین (گرده گل) استفاده میکند ، و هنگامی که بخواهد پولن ها را در محلی بگذارد مخصوصا دقت میکند
که دانه های یک رنگ در محل مشخص شده باشند و برای جدا کردن گرده ها و گذاشتن در انبار ها از سیخک معلوم
و تیبیای (استخوان ساق) سبد مانند و مچ پای پر مویش استفاده میکند.
مخصوصا برای ساختن گلوله های پولنی که باید با بزاق آغشته شود از این قسمت بیشتر استفاده میشود
- از شگفتی ها است که زمان فراوانی ، زنبوران ، پولن های مشابه را که همیشه یک رنگ هستند و از نظر میکروسکوبی نیز
یکسان بودنشان ثابت شده است جدا از یکدیگر میگذارند ولی اوقات دیگر همه را در یک محل جمع مینمایند
به خصوص اگر سلول های کندو برای ذخایر کافی نباشند
- یک دسته زنبور ، مهاجرت که میکنند و خانه جدیدی به وجود میآورند بیش از چهل کیلو پولن به کار میبرند
پولن ها جز در نزد ثعلبی ها جدا جدا و دانه دانه میباشند . (در ثعلبی ها ، به هم چسبیده اند)
- عسلی که دارای بقایای گرده های گل باشد ممکن است در افراد مستعد اثر آلرژیک و حساسیت داشته باشد
ودر این اشخاص باید عسل را صاف کرده و بعد به مصرف برسد
