چند روش برای شناخت عسل تقلبی

1- عسلی که به آن آب اضافه شده باشد پس از چندی آب از خود بروز میدهد و آن خاصیت جاذب الرطوبه ای

را که دارد از دست میدهد و میتوان آن را کنار گذاشت و به تراوش آب از آن توجه نمود

2- عسلی که به آن ژلاتین افزوده اند میتوان یک قاشق عسل را در یک لیوان آب ریخت

و خوب به سرعت آن را بهم زد اگر کف کرد ژلاتین دارد ،اگر رسوبی رخ داد گچ یا مشابه افزوده اند

بعد از سه چهار قطره تنتور پد بر آن بریزند اگر آبی شد نشاسته یا آرد به آن زده اندو اگر قرمز قهوه ای گردید دکسترین اضافی دارد

3- عسل را نمیتوان از راه بو یا مزه شناخت زیرا مزه یا بوی عسل تابع نواحی و گل هایی است که زنبور ها از آن بهره میبرند

هر چند بعضی ها به اشتباه  اسانس هایی برای خوشبو ساختن عسل به آن میافزایند

4- فقط توسط میکروسکوپ است که وجود گرده ها ، تبلورات گلوکز و تکه های موم شناخته میشوند

که برای عسل وجودشان عیبی ندارد ولی بقایای زنبور یا ذرات نشاسته و… نباید در عسل بوده باشد

5- پانزده گرم عسل را در آب حل کرده حجم آن را به 50 سیسی میرسانیم پنج سیسی آن را برداشته

در کپسول ته صافی که مقداری شن در آن ریخته ایم و وزن همه معلوم است وارد کرده آن را در حمام ماری

و بعد شش ساعت در اتو کلاو 105 درجه قرار میدهیم رطوبت عسل به طور متوسط باید بین 16-17 درصد بوده باشد

6- یک قسمت عسل با دو قسمت آب مقطر خوب بهم زده و وزن مخصوص محلول نباید از 120/1 کمتر باشد