نوعی عسل به نام شاه انگبین جهت تغذیه ملکه زنبور عسل تهیه میشود که اکسیر طول عمر نامیده میشود
چون عمر زنبور های کارگر تابستانی 8-4 هفته است ، در حالی که عمر ملکه که از شاه انگبین تغذیه میکند چهار تا پنج سال است
به عبارتی عمر ملکه زنبور در حدود 50 برابر عمر زنبور های کارگر میباشد
عسل یک شیرین کننده چسبناک است که به طور طبیعی توسط زنبور ها برای تغذیه شخصی خود درست میکنند
عسل از قرن ها پیش هم به عنوان غذا و هم به عنوان دارو مورد استفاده بشر قرار گرفته
پرورش زنبور عسل به منظور تهیه عسل ، برمیگردد به 700 سال پیش از میلاد مسیح
برای مدت ها عسل به عنوان یک ماده خوراکی مقدس و نادر شناخته میشده در زمان باستان از عسل بیشتر در مراسم مذهبی
به عنوان ماده ای برای تکریم خدایان استفاده میشده است
همچنین از عسل به عنوان مومیایی کردن مردگان نیز بهره میگرفتند که در نوع خود جالب توجه است
از این گذشته به عنوان دارو و وسیله ای برای آراستن و زیبایی نیز به کار میرفته در تاریخ این طور آمده که برای مدت ها
تنها خانواده های ثروتمند توان استفاده از عسل را داشتند چرا که این ماده آنقدر گران قیمت بود که
تنها خانواده های متمول قدرت خرید آن را داشتند که امروزه خوشبختانه تقریبا همه توان تهیه آن را دارند
پرستیژ عسل برای قرن ها ادامه داشت تا زمانی که طرز تهیه شکر تصویه شده از چغندر قند و نیشکر کشف شد
از آن جایی که تولید شکر در مقادیر انبوه گسترش پیدا کرد از قیمت مناسبی نیز برخوردار بود
توانست جای خود را در میان مردم باز کند . به مجرد جلب توجه مردم به شکر ، عسل در مصارف آشپزی جای خود را به شکر داد
هر چند عسل هنوز هم به عنوان یک ماده شیرین کننده شناخته میشود
اما بیشتر برای مصارف دارویی و شیرینی پزی مورد استفاده قرار میگیرد
