نحوه خانه سازی زنبور های عسل

پایان مهاجرت زنبور ها به ندرت به نابودی ختم میشود ،  اغلب پیشاهنگان که ماموران اکتشاف هستند با یافتن

مکان مناسب به ملکه و زنبوران دیگر اطلاع میدهند که این مکان یا طبیعی است یا انسانی آن را تهیه کرده است.

به هر حال زنبور ها وارد مکان جدیدی که به عنوان کندو انتخاب نموده اند ، میشود

کندویی که زنبور ها برای لانه گزینی انتخاب کرده اند در حقیقت با تلاش خودشان کندو میشود وگرنه در بدو ورود

کندوی آن ها عبارت است از حفره ای بدون موم و عسل از این رو زنبور ها

شروع به ساختن خانه جدیدشان مینمایند آن ها که زود تر به سقف رسیدند با پاهای جلوی خود آویزان میشوند

وسپس زنبور های بعدی به ردیف اول متصل میشوند و این عمل ادامه می یابد تا ساختاری از زنبور ها به شکل کله قند

تشکیل میشود که در این حالت تعدادی از زنبور ها به نظافت کندو مشغول شده و عده ای دیگر درز ها و شکاف های کندو

را مسدود میسازند به تدریج فعالیت زنبور ها در آوردن شهد گل ها آغاز میشود و بنیان خانه جدید با اولین محموله های شهد

به این ترتیب گذاشته میشود .اگر کار بر همین روال ادامه یابد ساختن کندو تقریبا سه ماه به طول می انجامد

اما ممکن است در بعضی موارد عسل و موم در اختیار زنبور ها قرارداده شود

که در این صورت کار کندوسازی زود تر خاتمه می یابد .

نکته ظریفی در شروع خانه سازی زنبور عسل وجود دارد که به شرح زیر است

همان طور که گفته شد زنبور ها خانه سازی را از سقف شروع میکنند که در آیه ای خداوند فرموده است

و پروردگار تو به زنبور عسل ، وحی کرد که از پاره ای کوه ها و از برخی درختان

و آنچه داربست میسازند، خانه هایی برای خود درست کن

که با کمی تفکر دقیق در آن میتوان نحوه ی خانه سازی زنبور عسل را از این لفظ دریافت و این نیز موردی دیگر از معجزات

علمی است که در قرآن به آن اشاره شده است

از دیگر موارد که میتوان به فاصله زمانی میان نقل مکان زنبور عسل و شروع و شروع بهره برداری او از گل های جدید اشاره کرد

همان گونه که گفته شد. به طور طبیعی حدود دو یا سه ماه طول میکشد که کندوی جدید زنبور عسل ساخته شود

ودر این مدت توجه عمده ی زنبور ها به کار ساخت و ساز است و پس از این فاصله زمانی بهره برداری از گل ها آغاز میشود

قرآن کریم نیز با اشاره ی بسیار ظریفی وجود این فاصله ی زمانی یاد آور شده است.

( ثُمّ کُلی مِنَ الَّثمراتِ ) در این بخش از آیه 70 سوره نحل کلمه ( ثُمَّ ) به معنی سپس نشان دهنده این مطلب است که

استفاده زنبور ها از ثمرات طبیعی بلافاصله پس از لاته گزینی آغاز نمیشود بلکه یک فاصله زمانی در بین آن وجود دارد

و این موضوع نیز شاهدی دیگر بر لطایف قرآنی است که در زمینه حقایق علمی  و طبیعی وجود دارد .

• نحوه ی کار زنبور عسل

زنبور های عسل به طور کلی دو محصول اصلی و سه ماده  فرعی به کندو می آورند . محصول های اصلی

که توسط زنبور عسل به کندو می آورند محصول های اصلی که توسط زنبور عسل به کندو آورده میشود

عبارت اند از شیره گل ها که از شهد دان گل به دست می آید و دیگری گرده گل ها.

پولن ها عبارت است از گرده گل هایی که عموما زرد رنگی که بر پرچم های گل نشسته و زنبور ها از آن به کندو می آورند

مواد فرعی دیگر صمغ نباتی است که برای گرفتن سوراخ های کندو و بستن درز ها و شکاف ها مصرف میشود

و همینطور آب و انواعی از نمک های معدنی شیره ی گل ها تبدیل به عسل میشود

و پولن ها علاوه بر موم سازی در تغذیه لاروها و ننف ها مورد استفاده قرار میگیرد.

در زنبور عسل سه عضو وجود دارد که وظیفه اصلی حمل شیره و حمل عسل بر عهده آن ها است

البته غیر از این سه عضو بقیه قسمت های دستگاه گوارش زنبور هم در کار تولید عسل شرکت دارند و دهان

حلق و عمده ی زنبور نقش اصلی تولید عسل را بر عهده دارند.اگر منظور از حمل شیره ی گل ها فقط رفع گرسنگی

خود زنبور ها باشد برای هر زنبور در روز حدود دو یا سه گل کافی است اما در یک روز خوب هر زنبور حدود 200 گل را

مورد بهره برداری قرار میدهد و به این وسیله بخشی از کندو را تامین مینماید. اصولا کار زنبور ها در رساندن شهد و پولن و…

به کندو یک کار دسته جمعی است . به این صورت که در روز اگر محلی باشد که در آن مقدار شهد یا پولن فراوان باشد

زنبور های عسلی که به آن نواحی دست یافته اند پس از بازگشت

با روش های مخصوصی که سایر همنوعانش را نیز آگاه میسازند و به این ترتیب میزان کارایی جمعی آن ها افزایش می یابد.

یکی از راه های ارتباطی زنبوران عسل استفاده از نوعی ماده شیمیایی به نام فرمون است .

زنبور ها با پخش کردن انواع مختلفی از این ماده در فضا همنوعان خود را از منظور خویش آگاه میسازند

و به این وسیله ارتباطات روزمره خود را انجام میدهند.

نحوه ی انتخاب گل های مورد نظر زنبور ها هم تا حدی با آن چیزی که در ذهن اکثریت وجود دارد

متفاوت است یعنی این طور نیست که زنبور ها به صرف خوشبو بدن یا خوش رنگ بودن گل ها به سوی آن ها جذب شوند

البته در مورد برخی از گل ها این موارد صدق میکند اما به طور کلی زنبور ها با استفاده از حس بویایی پیچیده ی خود

به تشخیص دقیق گل های مناسب میپردازند به طور مثال برخی گل های تزئینی باغچه ها یا باغ ها

که اندوخته شهد زیادی ندارند زیاد مورد تردد زنبور ها قرار نمیگیرند یا برعکس برخی از گل هایی که ممکن است

از نظر ما بی رنگ یا بد بو باشند  به دلیل داشتن ذخیره شهد و پولن  زیاد محل رفت و آمد مکرر زنبور ها واقع میشوند.